Faalmechanisme

---

Een waterkering kan bezwijken als gevolg van verschillende faalmechanismen. Dat zijn processen die tot leiden tot bezwijken van dijk. Er wordt onderscheid gemaakt in vier hoofdfaalmechanismen:

A. Overslag en overloop Overloop (HT) Overslag (HT) Instabiliteit door infiltratie in toplaag binnentalud bij overslag (HT)		B. Piping Hydraulische grondbreuk (STHP) Heave (STH) Piping (STP)
C. Instabiliteit Opdrijven en opbarsten (ST) Macro-instabiliteit binnenwaarts (STBI) Macro-instabiliteit buitenwaarts (STBU) Microinstabiliteit (STMI) Instabiliteit bekleding buitentalud (STBK) Zettingsvloeiing (STVL) Afschuiven van het binnentalud Afschuiven buitentalud door snelle daling buitenwaterstand na hoogwater Wegpersen van slappe lagen in de ondergrond (squeezing)		D. Erosie Erosie binnentalud Erosie buitentalud of vooroever

Bovendien zijn er een aantal invloeden te benoemen die een schade aan de waterkering kunnen veroorzaken:

E. Oorzaken en invloeden Invloed niet-waterkerende objecten Betrouwbaarheid sluiting (BS) Menselijke activiteit Dierlijke activiteit Golvende langsstroming / golfaanval ook als gevolg van langsvarende schepen Drijfvuil IJsgang en kruiend ijs Verkeersbelasting Aardschokken Brand Droogte Zettingsverschillen bij recent versterkte waterkeringen