Macro-instabiliteit binnenwaarts: verschil tussen versies

Bij macro-instabiliteit binnenwaarts is het evenwicht van het grondlichaam is niet meer aanwezig. De sterkte van de grond neemt af als gevolg van hogere waterspanningen in de ondergrond en het dijklichaam. Ook graverij aan de binnenteen en belasting van de kruin werken stabiliteitsverminderend. Stabiliteitsproblemen worden zichtbaar in vorm van scheuren met hoogteverschil in kruin en binnentalud. Afschuiving wordt zichtbaar door progressieve toename scheurvorming en plaatselijke kruindaling. Vaak zullen in gelijktijdig of in later stadium vervormingen, opbolling of scheuren zichtbaar zijn binnendijks.

Na de eerste afschuiving is de waterkering soms nog waterkerend. Het is daarom van belang de reststerkte te beschermen. Het talud van de resterende kruin is meestal steil en onbeschermd en daarom gevoelig voor erosie door overheen stromend of overheenslaand water. Als gevolg van een hoge freatische lijn die ter plaatse van het onbeschermde deel van het talud van de restkruin uittreedt kunnen gronddeeltjes worden uitgespoeld (microinstabiliteit). Verder is ook aantasting van het binnentalud als gevolg van bebouwing en bomen mogelijk.

Bij (met name) regionale keringen kan ook intensieve en langdurige neerslag leiden tot het afschuiven van het binnentalud.