Opdrijven en opbarsten
Faalmechanisme - Instabiliteit - Opdrijven en opbarsten
Bij opbarsten gaan we ervan uit dat macro-instabiliteit kan optreden. Waterdrukken in het watervoerende zandpakket onder de dijk kunnen tijdens hoogwater zo hoog worden dat het binnendijks afdekkende pakket van klei of veen wordt opgedrukt. (Dit kan zichtbaar zijn als opbolling van het maaiveld). Er is dan geen korrelspanning meer en dus geen sterkte langs de onderzijde van het afdekkende pakket. Het kenmerkt zich door snelle toename van scheuren. Stabiliteitsverlies treedt dan op langs een recht glijvlak op de grens tussen deklaag en zandpakket. Plaatselijke kruindaling.
Er is sprake van opbarsten (uplift) als een cohesieve deklaag opdrijft en scheuren in de toplaag ontstaan ten gevolge van een toename van de waterdruk in de watervoerende zandlaag. Bij opbarsten vindt uittrede van water plaats in de vorm van wellen (via de scheuren). Het water kwelt in het achterland naar boven aan het oppervlakte. Veel wellen ontstaan in sloten: het water zoekt de weg van de minste weerstand. Wellen vallen hierdoor niet zo sterk op.
|
1 Kennis
- TR Macrostabiliteit (concept)
- TR Waterkerende grondconstructies (TAW juni 2001)
- Waterkeringen (Collegedictaat t.b.v. HTS onderwijs)
2 Hulpmiddelen
- Is aanwezig (dient nader te worden benoemd)