Droogtescheuren: verschil tussen versies
| [gecontroleerde versie] | [gecontroleerde versie] |
| Regel 4: | Regel 4: | ||
|terug= | |terug= | ||
<div> | <div> | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
</div> | </div> | ||
|verder= | |verder= | ||
<div> | <div> | ||
| − | *[[ | + | *[[Droogte]] |
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
</div> | </div> | ||
Versie van 15 sep 2014 om 15:00
 |
 |
 |
 |
 |
|
|
Schadebeelden - Scheuren - Droogtescheuren
Droogtescheuren (krimpscheuren als gevolg van uitdroging) zijn meestal op meerdere plekken zichtbaar. Veenkades in een droge zomer zijn gevoelig voor afschuiven. Krimpscheuren zijn een eerste indicatie hiervan. Droogtegevoelige regionale keringen kunnen in hun geheel afschuiven door de waterdruk.
|
1 Kennis
Door droogte kan de toplaag van het talud scheurvorming vertonen (krimpscheuren) waardoor de doorlatendheid van de bekleding toeneemt. De scheuren kunnen zich na een periode van neerslag vullen met water waardoor lokale (talud-) instabiliteit kan optreden.
Veendijken zijn (extreem) gevoelig voor droogte. Veendijken bestaan voor een groot deel uit eeuwenoude plantenresten, die nooit vergaan zijn omdat ze meteen na het afsterven in het water terecht zijn gekomen, en daardoor sindsdien tegen oxidatie beschermd zijn geweest. Bij droogte kunnen scheuren in de dijk ontstaan, en als het waterpeil te ver zakt kan het veen zelfs alsnog gaan oxideren. Veen verdwijnt door de droogte, bijna als sneeuw voor de zon.
