Afschuiving buitentalud: verschil tussen versies

Versie van 18 aug 2014 om 15:20

1 Kennis

Afschuivingen bij een snel vallende waterstand kan in sterk verzadigde dijken bestaande uit cohesieve grond optreden als de afwatering van het dijklichaam vanwege de hoge doorlatendheidsweerstand van de grond heel langzaam gebeurt. Hierdoor dalen de hoge waterdrukken in de dijk, ontstaan als gevolg van het hoge water, minder snel dan de buitenwaterstand. Als gevolg van de hoge waterdrukken in de dijk en het wegvallen van de steundruk van het “vrije” water voor de dijk kunnen afschuivingen ontstaan in het buitentalud. Deze afschuivingen leiden niet tot inundatie van het achterliggende gebied, maar tasten de bekleding en daarmee de verdediging van de dijk aan. De dijk is kwetsbaar bij een volgend hoogwater zodat, voordat de waterstand weer stijgt, de schade moet zijn hersteld. Factoren die hierbij van belang zijn, zijn de dijkopbouw (kern- en bekledingsmateriaal), de snelheid waarmee het buitenwater daalt, de duur van de hoogwaterperiode en de geometrie van de dijk (taludhelling).

• cursus “Dijkbewaking Deel 2”, Deltares
• Rapport ‘Dijkbeoordeling bij hoogwater’ uitgegeven door V&W

2 Hulpmiddelen

• Schade registratie formulier Rivierenland

3 Ervaringen

• Drooggevallen boezem na Wilnis leidde tot buitenwaarts stabiliteitsverlies door wegvallen buuitenwatertsand; proces is nagenoeg gelijk aan dat van primaire keringen.
• Water tegen de dijk 1993